ΠΑΖΑΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΟΡΝΕΙΑ

 

«Κάνε ό,τι θέλεις, νταβατζή»

1. / 2.   

Πορνεία και ολυμπιακή φιλοξενία


Η απόφαση του Δήμου Αθηναίων να προχωρήσει σε νέες ρυθμίσεις του νόμου για την πορνεία, ώστε να διευρύνει την πορνική αγορά ενόψει των Ολυμπιακών του 2004, αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις της πολιτείας απέναντι στο φαινόμενο της πορνείας, στη σεξουαλική δουλεία αλλοδαπών γυναικών και στα διεθνή κυκλώματα σωματεμπορίας. [...]

Η αντιδήμαρχος Ηρα Βαλσαμάκη, προφανώς στο πλαίσιο των προσπαθειών για μια πετυχημένη Ολυμπιάδα, πρότεινε ρητά την τροποποίηση του νόμου στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων ώστε να λειτουργήσουν οίκοι ανοχής σε ξενοδοχεία ή άλλους χώρους σύμφωνα με τα ισχύοντα σε ξένες χώρες. [...]

Τα επιχειρήματα της δημάρχου και της αντιδημάρχου ότι «η λήψη μέτρων θα πλήξει τα συμφέροντα εκείνων που εκμεταλλεύονται την ανεξέλεγκτη λειτουργία των οίκων ανοχής» αποτελούν δικαιολογίες και αποκρύπτουν τους πραγματικούς στόχους της απόφασης. Η μικρή αύξηση των ντόπιων οίκων ανοχής προφανώς και δεν θα καλύψει τις ανάγκες των οπαδών της Ολυμπιάδας, στους οποίους εκτός από αθλητικό θέαμα και φιλοξενία πρέπει να προσφερθεί και ολίγος σεξοτουρισμός.

Πιστεύουμε πως η ρύθμιση αυτή ενισχύει τα διεθνή κυκλώματα σωματεμπορίας, τα οποία στη χώρα μας διακινούν και εκμεταλλεύονται νέες γυναίκες, θύματα του σύγχρονου δουλεμπορίου. Οι μαστροποί-επιχειρηματίες κρατούν τις γυναίκες-εμπόρευμα έγκλειστες, συχνά σε μόνιμη κατάσταση φόβου, τις κακοποιούν σεξουαλικά και ψυχολογικά, ενώ αποκομίζουν αμύθητα κέρδη από την καταναγκαστική εκπόρνευσή τους.

Η παρέμβαση της Ιεράς Συνόδου και του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο οποίος «κατανοεί απολύτως την αντίδραση και την ανησυχία των φεμινιστικών οργανώσεων», πέτυχε αυτό που αγωνίζονταν να κάνουν χωρίς αποτέλεσμα τόσο καιρό φεμινιστικές και άλλες οργανώσεις: να φέρει δηλαδή το ζήτημα της διακίνησης γυναικών με σκοπό τη σωματεμπορία στα πρωτοσέλιδα της ειδησεογραφίας και στα κεντρικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Απομένει ωστόσο να μας εξηγήσει, έτσι, για να μη δημιουργούνται ψευδείς εντυπώσεις και σύγχυση, γιατί χαμήλωσε τους τόνους τόσο γρήγορα και τώρα δεν αποδέχεται μεν, αλλά κατανοεί την απόφαση. Τον τρόμαξε η συμπόρευση με τις «γυναίκες του λεγόμενου φεμινισμού, οι οποίες προωθούν αντιχριστιανικές θέσεις στην ελληνική κοινωνία» ή η επικοινωνία με τη δήμαρχο και την αντιδήμαρχο της Αθήνας ήταν τόσο αποτελεσματική;

Η ελληνική κοινωνία, αν και γνωρίζει, σιωπά, ενώ οι άντρες-πελάτες ξεπερνούν τους 1.200.000, που χρηματοδοτούν τα κυκλώματα εμπορίας με περισσότερα από 20 δισ. ευρώ ετησίως. 

Αν και η κατάσταση είναι αυτή, ο νόμος 3064/2002 περί καταπολέμησης της εμπορίας ανθρώπων δεν περιλαμβάνει το βασικό για μας άρθρο της αρωγής των θυμάτων διακίνησης. Η επιλογή να μη θεσμοθετηθεί με νόμο η αρωγή αλλά να παραπεμφθεί στην έκδοση Προεδρικού Διατάγματος, το οποίο τόσους μήνες τώρα δεν έχει εκδοθεί, δημιουργεί βάσιμα την εντύπωση ότι ο πρόσφατος νόμος έρχεται να καλύψει περισσότερο μια έξωθεν επιβαλλόμενη υποχρέωση, παρά τη βούληση της πολιτείας να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την εμπορία παιδιών και γυναικών με σκοπό τη σεξουαλική τους εκμετάλλευση. Ετσι, μαστροποί και εμπλεκόμενοι στα εγκλήματα αυτά αστυνομικοί, ακόμη και όταν φθάνουν στο δικαστήριο αθωώνονται, μάρτυρες κατηγορίας των μαστροπών όταν αποτολμούν να καταθέσουν διώκονται ως θύτες, οι πελάτες δεν βαρύνονται με καμία κοινωνική ή ποινική ευθύνη, ενώ τα θύματα καταναγκαστικής πορνείας, όταν καταφέρουν να διαφύγουν και να καταγγείλουν, απελαύνονται και επαναπατρίζονται ώστε να μην καταθέσουν στο δικαστήριο. 

Οσο για τα δισεκατομμύρια -κρατικά και κοινοτικά- που σπαταλιούνται για διοργάνωση ημερίδων, συνεδρίων, σεμιναρίων κ.ο.κ., μάλλον χρησιμοποιούνται για λόγους εντυπώσεων παρά για την ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος.

Για όλους τους παραπάνω λόγους [...] θα αγωνιστούμε για την άμεση ανάκληση της απόφασης του Δήμου Αθηναίων.

Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας

(3/7/2003)



--------------------------------------------------------------------------------

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Kathleen Barry
«The Prostitution of Sexuality
»
(New York University Press, Λονδίνο-Νέα Υόρκη 1995) Προσέγγιση των σχέσεων πορνείας και σεξουαλικότητας από μια αμερικανίδα συγγραφέα, η οποία έχει αφιερωθεί από πολύ παλιά στην αποκάλυψη των διεθνών δικτύων σωματεμπορίας.

«Temoignage d' une professionelle dans les metiers du sexe»
(περιοδικό «Nouvelles Questions Feministes», 21/2, 2002, σ. 94-105). Ενδιαφέρουσα αφήγηση ζωής της Κάθι, μιας εξηντάχρονης σήμερα Ελβετίδας, η οποία δοκίμασε διάφορα είδη πορνείας. Η διεκδίκηση της πορνείας ως επαγγέλματος.

Alain Corbin
«Les filles de noce. Misere sexuelle et prostitution aux 19e et 20e siecles»

(Aubier, Παρίσι 1978) Κλασική πλέον ιστορία της πορνείας στη Γαλλία κατά τους δύο τελευταίους αιώνες. Σημαντικό έργο, το οποίο δεν περιορίζεται στην εξέταση του περιεχομένου και των στόχων των αλλεπάλληλων κρατικών συστημάτων ελέγχου των πορνών, αλλά εξετάζει και τις συμπεριφορές των πελατών, τη συμβολή του ιατρικού λόγου κάθε εποχής, τις μεταμορφώσεις της αστυνομικής αντιμετώπισης του ζητήματος κ.ο.κ.

Catherine Itzin (επιμ.)
«Pornography. Women, Violence and Civil Liberties»

(Oxford University Press, Οξφόρδη-Νέα Υόρκη-Τορόντο, 1992) Συλλογικός τόμος στον οποίο συγκεντρώνονται κείμενα ερευνητών που αντιτίθενται στην ευρύτατη διάδοση της σύγχρονης πορνογραφίας, συσχετίζοντάς την με τις ποικίλες μορφές σεξουαλικής βίας κατά των γυναικών. 



ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ

http://www.antislavery.org/archive/other/trafficking-framework.htm
Συστάσεις μη κυβερνητικών οργανώσεων για τους τρόπους με τους οποίους πρέπει να αντιμετωπίζονται τα θύματα της καταναγκαστικής πορνείας.

 

(Ελευθεροτυπία, 13/7/2003)

 

www.iospress.gr                                  ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ