Η ΝΕΑ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑ

12.  3.

 

ΣΤΟ ΟΡΙΟ

Η ΑΓΚΙΤΑΤΣΙΑ. Στη διάρκεια του πρόσφατου "ιερού πολέμου" για τις ταυτότητες η Ιεραρχία έκανε πολλές πρόβες κομματικής δημαγωγίας. Ο Περιστερίου μίλησε καθαρά για την ίδρυση κόμματος για να σώσει τη χώρα, ο Καλαβρύτων χαρακτήρισε δικτάτορα τον Σημίτη και ο ίδιος ο αρχηγός Χριστόδουλος από την Αίγινα άρχισε να οργανώνει την πολιτική ρητορεία και τη στρατηγική του "ανένδοτου": "Η απόφαση της κυβέρνησης είναι πραξικόπημα". "Η κυβέρνηση δεν την ανακοίνωσε προεκλογικά, γιατί τότε θα ήταν διαφορετικό το αποτέλεσμα". Οι δημοσκοπήσεις που δημοσίευσε η "Κ.Ε" προφανώς δεν του άρεσαν. Ήταν λοιπόν "στημένες και πληρωμένες". Διότι, "το 99% του ελληνικού λαού είναι με το μέρος της Εκκλησίας, και γι' αυτό έχουν σκυλιάσει οι λεγόμενοι εκσυγχρονιστές..." (29/5/2000).

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ. Αποτελεσματική προπαγάνδα σημαίνει κινητοποίηση όλων των διαθέσιμων κοινωνικών στηριγμάτων. Τα "ελληνοχριστιανικά" έντυπα εργάστηκαν γι' αυτό, συλλέγοντας δηλώσεις δημοφιλών παραγόντων - όσο δυσνόητες κι αν ήταν: "Είναι νομίζω σωστό να θεσπιστεί νόμος για την υποχρεωτική αναγραφή του θρησκεύματος. Αν η αναγραφή γίνει έστω και προαιρετική, όλοι αυτοί που μας υποχρεώνουν τώρα να μην την αναγράφουμε έπειτα από μερικά χρόνια θα μας επιβάλουν να αλλάξουμε και θρησκεία" (Κατερίνα Στανίση). "Είμαι υπέρ της αναγραφής και της διατήρησης των ηθών μας ως λαού" (Πασχάλης). "Είναι χρέος μας να παραμείνουμε Έλληνες, όπως ήμασταν ανέκαθεν" (Μπέσσυ Αργυράκη). "Τόσα χρόνια δεν τους ενοχλούσε αυτό το θέμα. Δεν μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο άρχισαν να ασχολούνται με κάτι που έως σήμερα ίσχυε" (Σοφία Αλιμπέρτη). "Ποιοι είναι αυτοί που θέλουν να βγάλουν το θρήσκευμα από την ταυτότητα ενός ολόκληρου λαού και ποιοι μπορούν να αποφασίσουν, τελικά, για τα 'πιστεύω' μας" (Άννα Καλουτά) (από τη "Χώρα", 30/5/2000). Ακόμα μαχητικότερες απόψεις για την εθνική καταστροφή που έρχεται μέσω των "ηλεκτρονικών ταυτοτήτων 666" εξέφρασαν η Βίκη Μοσχολιού και ο Κοινούσης (στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ), όπως και η Μαρία Δουράκη με τα πύρινα φυλλάδιά της εναντίον των εβραιοσατανιστών (στους οποίους περιλαμβάνει όλους τους χρήστες Ίντερνετ και ψηφιακής τηλεόρασης).

ΟΙ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ. Οτιδήποτε μπορεί να αμφισβητήσει την "προαιώνια", εξ αποκαλύψεως ταυτότητα ελληνισμού και ορθοδοξίας, θεωρώντας π.χ εξίσου σημαντικούς και ισότιμους και τους "Αλλους" (όσο διαφορετικοί και όσο ξένοι μπορεί να είναι), χαρακτηρίζεται ως "εθνική απειλή". Η κινδυνολογία, η ιστορική παραχάραξη και η συνωμοτική αντίληψη γίνονται απαραίτητα εργαλεία για την αυτοεπιβεβαίωση της ανάλυσης. Η επινόηση πάσης φύσεως εχθρών δίνει περιεχόμενο στους "αγώνες", συσπειρώνει τη βάση, προσφέρει λόγο ύπαρξης. Χαρακτηριστικό και ακραίο δείγμα αυτής της μισαλλόδοξης θεωρίας εντοπίσαμε στην πλατφόρμα του καθηγουμένου της "Ιεράς Μονής Εσφιγμένου", αρχιμανδρίτη Μεθοδίου: "Προφητική υπήρξεν η προ 160 ετών επιστολή του αειμνήστου Κοσμά Φλαμιάτου, που έγραψε προς τους εν Αγίω Ορει πατέρας την 27ην Μαρτίου 1840 από τας Πάτρας. Διότι πριν φανερωθούν τα 'Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών', αυτός απεκάλυψε τα αντίχριστα σιωνιστικά σατανικά σχέδια, τα οποία κατήγγειλε δικαιολογημένως ως έργα της τότε κοσμοκράτορος Αγγλίας, καθότι αύτη διευθύνετο από τους Σιωνιστάς. Λόγω των αποκαλύψεών του εδιώχθη και το έτος 1852 εφυλακίσθη όπου και εκάρη Μοναχός, και τελικώς εδηλητηριάσθη από τα όργανα των Σκοτεινών Δυνάμεων. Οντως, μόλις απελευθερώθη η φιλτάτη Πατρίς ημών Ελλάς από τον δεινόν τουρκικόν ζυγόν, επέδραμον οι Εποσοφισταί και Εωσφορισταί Μασσώνοι Βαυαροί και κατ' εντολήν του Διεθνούς Σιωνισμού το έτος 1834 διέλυσαν 500 Ορθόδοξα Ελληνικά Μοναστήρια (...) Κατόπιν σιγά σιγά η Μασσωνία ωσάν οκτάπους ήνοιξεν τους πλοκάμους της καθ' όλην την επικράτειαν της Ελλάδος και έσπειρεν τον σπόρον της αθεϊας και της διαφθοράς με συνέπειαν την εξαθλίωσιν της νεολαίας, την διάλυσιν της Εκκλησίας, του Σχολείου και της Οικογένειας (...) Σας αποκαλύπτω σήμερον ότι ασπονδότερος εχθρός της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού είναι οι Εβραίοι" ("Ελ. Ώρα", 29/5/2000).

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Χρήστου Γιανναρά "Καταφύγιο Ιδεών" (πρώτη έκδοση, Δόμος 1987, πέμπτη έκδοση, Ίκαρος 2000). Η μαρτυρία του γνωστού θεολόγου από την οργάνωση, τη λειτουργία και τη δράση των παραεκκλησιαστικών οργανώσεων την περίοδο 1944-1964. Το βιβλίο είναι πολύτιμο ντοκουμέντο για την κατανόηση των σχέσεων ακροδεξιάς πολιτικής και χριστιανικών κινήσεων εκείνη την εποχή. Ο συγγραφέας -ο οποίος υπηρέτησε πιστά τις οργανώσεις αυτές από την εποχή που πήγαινε στο δημοτικό σχολείο μέχρι την ηλικία των 29 χρόνων- αποδίδει στον προτεσταντικό χαρακτήρα τους την πολιτική τους ταυτότητα. Δεν παύουν όμως αυτές οι οργανώσεις να αποτελούν την πεμπτουσία της οργανωμένης ορθοδοξίας, ακόμα και σήμερα.

"Χριστιανισμός και πολιτική" (εκδόσεις Δαμασκός, Αθήναι 1947). Τρία ανυπόγραφα κείμενα από το περιοδικό Ακτίνες, όργανο της "Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων", την εποχή που συζητιόταν το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός "χριστιανικού" κόμματος και στην Ελλάδα. Ο συγγραφέας (μάλλον πρόκειται για τον εγκέφαλο της οργάνωσης Αλέξανδρο Τσιριντάνη) συμπεραίνει ότι είναι αδύνατη η ύπαρξη ξεχωριστού "χριστιανικού κόμματος", όμως θεωρεί απαραίτητη τη σύζευξη χριστιανισμού και πολιτικής.

"Διακήρυξις της Χριστιανικής Ενώσεως Επιστημόνων" (Αθήναι 1946). Ιδεολογικό και πολιτικό μανιφέστο των αντικομμουνιστών διανοουμένων που επιχείρησαν να συγκροτήσουν ένα αντιδραστικό χριστιανικό αντίβαρο στην ηγεμονία των εαμικών δυνάμεων. Πρόκειται για την ιδεολογική προετοιμασία του εμφυλίου, την οποία διαχειρίστηκε η οργάνωση της "Ζωής".

Γιώργου Μουστάκη "Η γέννηση του Χριστιανοφασισμού στην Ελλάδα" (εκδόσεις Κάκτος, Αθήνα 1983). Η πολιτική ιστορία της Ζωής, του Σωτήρα και των λοιπών παραεκκλησιαστικών οργανώσεων, με σημαντικές πληροφορίες για τη σχέση των στελεχών τους με το παρακράτος της δεξιάς και τη δικτατορία.

ΔΕΙΤΕ

Ο τελευταίος πειρασμός (The last temptation of Christ) του Μάρτιν Σκορτσέζε (1988). Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Καζαντζάκη, η ταινία απαγορεύτηκε στην Ελλάδα κάτω από την πίεση της Εκκλησίας και βανδαλισμούς των παραεκκλησιαστικών ταγμάτων εφόδου σε μια σειρά αθηναϊκούς κινηματογράφους.

Το βλέμμα του Οδυσσέα του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1996). Οδοιπορικό στα Βαλκάνια των εθνικισμών, της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας και της αέναης εθνοκάθαρσης. Η ταινία ξεκινά με την (αυτοβιογραφική) καταδίωξη του σκηνοθέτη από ρασοφόρους και άλλους ελληνορθόδοξους διαδηλωτές.

(Ελευθεροτυπία, 18/6/2000)

 

www.iospress.gr                                   ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ - ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ