Ο πρωθυπουργός είναι γυμνός;
Το παραμύθι του Αντερσεν «Τα καινούργια ρούχα του αυτοκράτορα» μιλάει για τον
αλαζόνα και ματαιόδοξο αυτοκράτορα που επιδεικνυόταν στους υπηκόους του με
φανταχτερά και πανάκριβα ρούχα. Μια μέρα τον επισκέφτηκαν δυο απατεώνες
δηλώνοντάς του ότι είναι σπουδαίοι ράφτες και του ζήτησαν λεφτά για να του
ράψουν ένα ρούχο τόσο φίνο που μπορούσαν να το δουν μόνο οι έξυπνοι και σοφοί
άνθρωποι. Η παραγγελία δόθηκε και οι «ράφτες» ξεκίνησαν το «ράψιμο». Υπουργοί
και στρατηγοί του βασιλιά πήγαιναν στο ραφτάδικο, δεν έβλεπαν τίποτα αλλά με το
φόβο ότι θα θεωρηθούν κουτοί και ανόητοι περιέγραφαν στο βασιλιά τους τα υπέροχα
ρούχα. Πήγε κάποτε και ο ίδιος ο βασιλιάς για πρόβα και ενώ δεν έβλεπε τα ρούχα
προσποιήθηκε ότι πολύ του άρεσαν και έδωσε επί πλέον παράδες στους ράφτες. Οταν
η φορεσιά «ετοιμάστηκε», ο βασιλιάς γδύθηκε και οι ράφτες τάχα του τη φόρεσαν
εκθειάζοντας το υπέροχο ρούχο. Στην παρέλαση όλοι σιωπούσαν φοβισμένοι και
χειροκροτούσαν το βασιλιά για την καταπληκτική φορεσιά του. Ξαφνικά ένα μικρό
παιδάκι φώναξε «μα ο βασιλιάς δεν φοράει τίποτα, είναι γυμνός!» Αμέσως το πλήθος
ξέσπασε σε σούσουρο και γέλια, ο δε βασιλιάς, για να μη γελοιοποιηθεί μπροστά
στους υπηκόους του, συνέχισε την παρέλαση γυμνός μέχρι που ντροπιασμένος
κρύφτηκε στο παλάτι. Οι ράφτες βέβαια είχαν γίνει καπνός.
Σας θυμίζει τίποτα αυτό το παραμύθι; Στα καφενεία από το Διδυμότειχο μέχρι τη
Γαύδο οι θαμώνες ανταλλάσσουν μεταξύ τους τις (πραγματικές ή φανταστικές)
επίμαχες φράσεις του αμοντάριστου dvd. Τι ακριβώς δηλαδή έλεγε ο Ζαχόπουλος για
τον Καραμανλή και τη σύζυγό του. Οι μόνοι που δεν αντέχουν να τις ακούσουν είναι
οι ένοικοι του Μαξίμου. Βάλθηκαν λοιπόν να κατασκευάσουν ένα αόρατο ρούχο στον
πρωθυπουργό, πείθοντάς τον ότι το ρούχο είναι κομψό και του πηγαίνει γάντι. Μόνο
που δεν υπολόγισαν ότι μπορεί στο παραμύθι ένα παιδάκι να αποκάλυψε την αλήθεια,
ότι δηλαδή ο βασιλιάς ήταν γυμνός, εδώ όμως ένας άνθρωπος κόντεψε να χάσει τη
ζωή του και κάμποσοι άλλοι το τελευταίο ίχνος αυτοσεβασμού και αξιοπρέπειας που
διέθεταν.
Οταν λοιπόν ο πρωθυπουργός δεν αντέχει τη δημοσιοποίηση μιας υποτιμητικής ή και
άθλιας φράσης που αφορά την προσωπική ζωή του ίδιου ή της συζύγου του, θέτει ο
ίδιος τον εαυτό του στη θέση του εκβιαζόμενου. Δηλαδή τι θα έπρεπε να είχε κάνει
κάποτε ο εθνάρχης θείος του ή ο συγχωρεμένος ο Αντρέας για όλα όσα ειπώθηκαν για
τις ερωτικές τους επιλογές;
Ο πρωθυπουργός, αντίθετα, προτίμησε να εκτεθεί πολιτικά και να εκθέσει τους
συνεργάτες του για να μη χαλάσει την επικοινωνιακή του «εικόνα». Τι έκανε;
- Με παράνομη διαδικασία πήρε ένα παράνομο προϊόν υποκλοπής.
- Αποφάσισε σε πρώτη φάση να το βάλει στο συρτάρι του ζητώντας μια απλή
παραίτηση, μέχρι που έγινε η απόπειρα Ζαχόπουλου.
- Δημοσιοποίησε μέσω Μαξίμου την ερωτική συμπεριφορά του πολιτικού του στελέχους
και φίλου.
- Πιθανότατα κάποιοι συνεργάτες του παραποίησαν το παράνομο αυτό υλικό - αφού
δεν είναι λογικό να το έκανε αυτό ο κομιστής, αποδυναμώνοντας μόνος του το
διαπραγματευτικό του πλεονέκτημα.
- Εδωσε σε επιλεγμένο δικαστή το παραποιημένο προϊόν υποκλοπής και εκβιασμού.
- Εξέθεσε τους πιο στενούς συνεργάτες του χρησιμοποιώντας τους σαν κομιστές και
πληροφοριοδότες.
- Καλύφθηκε πίσω από γελοία απόρρητα για να μην αναγκαστεί να διώξει το
συνεργάτη του και το βουλευτή του.
Με λίγα λόγια, ο πρωθυπουργός αποδείχτηκε ανίκανος να χειριστεί ένα -τραγικό μεν
αλλά απλό σκανδαλοθηρικό- περιστατικό, ανάγοντάς το σε μείζον πολιτικό ζήτημα.
Από εκεί και πέρα, βέβαια, προέκυψαν και όλες οι άλλες παράμετροι της αλαζονείας
και της διαφθοράς στους «κυβερνοχώρους» παντός είδους εξουσίας. Δικηγόροι,
πολιτικοί, δημοσιογράφοι, βουλευτές και επιχειρηματίες αλληλοξεκατινιάστηκαν με
αφορμή το «αόρατο ρούχο» του Καραμανλή. Αν τώρα ο πρωθυπουργός επιχειρήσει να
καλύψει τη γύμνια του όπως όπως, με το παλτό της έντασης με την Τουρκία ή την
ΠΓΔΜ, αυτό δεν θα είναι πλέον μόνο γελοίο αλλά και πολύ επικίνδυνο. Ηδη τα
παπαγαλάκια φωνάζουν για τους «αδιάλλακτους» γείτονες προσπαθώντας να αλλάξουν
την ατζέντα.
(Ελευθεροτυπία, 26/1/2008)