Τους τρόμαξες όλους. Γιατί;


"Απ' τη Λισσαβόνα αρχίζει ο Μεσαίωνας"
                ("Ριζοσπάστης", 2.3.2000) 


Ας αφήσουμε για λίγο τους κυνηγούς των "ιδιόρρυθμων" πολιτευτών να ασκήσουν τη δική τους "ηθική κριτική" και ας δούμε με ποιους άλλους τρόπους, εξίσου απαράδεκτους, διεξάγεται ο προεκλογικός αγώνας στη χώρα μας. Από τη μια, λοιπόν, έχουμε τη γνωστή τακτική των παροχών προς όλα τα ακροατήρια (οι οποίες συνήθως αλληλοαναιρούνται), και, από την άλλη, την προσέλκυση -με έναν απίθανο τρόπο- των τρομοκρατημένων ψηφοφόρων (τους οποίους προηγουμένως, οι απευθυνόμενοι σ' αυτούς, έχουν φροντίσει οι ίδιοι να τρομοκρατήσουν). Οι δυο αυτές "επικοινωνιακές πολιτικές" κατά κανόνα εναλλάσσονται, δημιουργώντας την απαραίτητη θολούρα για να πραγματοποιηθεί το τελικό ψάρεμα στην κάλπη.

Για την πρώτη "επικοινωνιακή επιλογή" δεν έχουμε και πολλά να πούμε. Το τοπίο είναι κλασικό. Θα ασχοληθούμε με το δεύτερο σκέλος της προεκλογικής τακτικής. Πρόκειται για ένα εκ πρώτης όψεως ανώδυνο ή απλώς ανόητο φαινόμενο, που, κατά τη γνώμη μας, έχει καταστροφικές συνέπειες. Με λίγα λόγια, εκπρόσωποι κομμάτων, κάθε είδους "εμπειρογνώμονες" και "μαϊντανοί" των ΜΜΕ, για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του κοινωνικού σώματος που αδιαφορεί (όπως λένε), επιδίδονται σε διαγωνισμούς τερατολογίας. Η συνταγή είναι απλή:

* Στα θέματα εξωτερικής πολιτικής κατασκευάζεται ένα απλοϊκό σχήμα όπου το κέντρο του κόσμου είναι η Ελλάδα και γύρω γύρω εχθροί. Η "Νέα Τάξη" και η Pax Americana ειδικά, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιβουλεύονται την αμύθητη γεωπολιτική σημασία μας, να απασχολούν στο έδαφός μας και στις κεντρικές τους υπηρεσίες χιλιάδες πράκτορες σταθερά προσανατολισμένους στον αφανισμό του περιούσιου έθνους μας. Η προσέγγιση με την Τουρκία, η όποια διαμεσολάβηση στην Κύπρο, το ξεπέρασμα της κρίσης με τη FYROM, η συμμετοχή της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς και η "παγκοσμιοποίηση" συνιστούν μόνιμη αιτία άγχους και καχυποψίας. Οι εθνικές μειοδοσίες και οι προδοσίες, που διαπιστώνουνται καθημερινά, είναι άφθονες. Διαβάζοντας ή ακούγοντας τους κοινωνούς τέτοιων "αντιμπεριαλιστικών" και συνωμοσιολογικών θεωρημάτων, είναι σχεδόν αδύνατο να καταλάβουμε σε ποια ακριβώς παράταξη ανήκουν. Όλοι, ακόμα και στελέχη του κυβερνητικού κόμματος, κινδυνολογούν με παρόμοια και συνήθως περιορισμένης αξιοπιστίας, συγχυτικά αποδεικτικά μέσα. 

* Στα οικονομικά ζητήματα υπερισχύει ένας πρωτόγονος εργατοπατερικός συνδικαλισμός. Όλα αποφασίζονται στις Βρυξέλλες, είναι βολικό να είναι έτσι. Εδώ έχουμε ορισμένους διεφθαρμένους διαχειριστές, φορομπήχτες, τους οποίους, όπως περίπου και στην πολυκατοικία που ζούμε, δεν μπορούμε εύκολα να τους αλλάξουμε (αφού δεν πατάμε ποτέ στις συνελεύσεις). Αλλά κι αν τους αλλάξουμε, οι λογαριασμοί πάλι θα πρέπει να πληρωθούν - σε τιμές που οι ξένοι καθορίζουν. Στο σχήμα αυτό, ο λαός είναι πάντοτε καταπιεσμένος, ανήμπορος και συνεπώς αθώος. Οι Έλληνες δεν έχουν δήθεν μεταξύ τους τίποτα να χωρίσουν, αλλά τους διαιρούν κάποιες αόρατες δυνάμεις του κακού, των διαπλεκομένων, της ΟΝΕ και οι πεμπτοφαλαγγίτες. Το Χρηματιστήριο (θέμα ασφαλώς δημοφιλές) θεωρείται κι αυτό ως όργανο εκμετάλλευσης των μικροεπενδυτών, βεβαίως - που ωστόσο δεν εννοούν να το εγκαταλείψουν. Όσο περισσότερο φωνάζουν για την κακομοιριά του λαού (κρύβοντας επιμελώς τις τεράστιες οικονομικές ανισότητες, τον ταξικό ανταγωνισμό και την αδικία), τόσο αναιρούν το περί γενικής δήθεν ευημερίας αίτημά τους. Για την αναδιανομή του πλούτου δεν λένε ποτέ κουβέντα.

* Στην κοινωνική πολιτική κυριαρχεί μια ζύμωση τρόμου. Το αίτιο και το αποτέλεσμα συνειδητά μπλέκονται έτσι ώστε οι πολίτες να μην μπορούν να ξεχωρίσουν την κότα απ' το αβγό. Αρκεί να μην εμπιστεύονται τον διπλανό τους. Φτάνει να μην ανέχονται τον Άλλο. 

Οι αλλαγές στην αγορά εργασίας και στο ασφαλιστικό σύστημα, τα νέα δημογραφικά δεδομένα, τα ναρκωτικά, οι μετανάστες, το έγκλημα, ως και η αντικομφορμιστική συμπεριφορά των νέων, καταγράφονται σαν θεομηνία. 

Είναι δυνατό μέσα σ' αυτό το κατασκευασμένο αδιέξοδο ο πολίτης, πέρα από το να μοιρολογεί στον ώμο του κάθε δημαγωγού, να κάνει τίποτα για τη ζωή του;

(Ελευθεροτυπία, 4/3/2000)