Το "Μακεδονικό" και τα δικαστήρια    

"Απόφαση-χαστούκι κατά Μπαμπινιώτη"
        ("Αδέσμευτος Τύπος", 14/7/1998)

Πρέπει, φαίνεται, να το πάρουμε απόφαση. Το -κατά τα άλλα ανύπαρκτο- Μακεδονικό ζήτημα θα "λύνεται" εις το διηνεκές από τα δικαστήρια. Τις ίδιες μέρες που ένα ελληνικό δικαστήριο αποφάσιζε για το εθνοπρεπές περιεχόμενο των λημμάτων ενός λεξικού, κάποιο άλλο δικαστήριο καταδίκαζε την Ελληνική Πολιτεία για παράβαση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Αναφερόμαστε στο Δικαστήριο του Συμβουλίου της Ευρώπης στο Στρασβούργο, το οποίο έκρινε ότι κακώς η ελληνική διοίκηση και τα ελληνικά δικαστήρια απαγόρευσαν σε Ελληνες πολίτες να συστήσουν σωματείο με όνομα "Στέγη Μακεδονικού Πολιτισμού" και έδρα τη Φλώρινα.
Η υπόθεση κρατά από το 1990. Ενας από τους πρωταγωνιστές της, ο Κώστας Γκότσης, έχει ήδη πεθάνει με το στίγμα του "ανθέλληνα", μόνο και μόνο επειδή πρωτοστάτησε στην πρωτοβουλία να ιδρυθεί εκείνος ο σύλλογος. Από τότε, όλες οι νομικές προσπάθειες προσέκρουσαν στην αντίθεση των αρχών, με τη δικαιολογία ότι υποκρύπτεται απόπειρα αμφισβήτησης της ελληνικότητας της Μακεδονίας. Να όμως που το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δικαιώνει τους πολίτες που προσέφυγαν σ' αυτό, αφού εξάντλησαν όλα τα ένδικα μέσα εντός της χώρας. Πρόκειται για την απόφαση 57/1997/841/1047, η οποία εκδόθηκε στις 10 Ιουλίου και όχι μόνο δέχεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 11 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης (περί της ελευθερίας του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι), αλλά υποχρεώνει και τις ελληνικές αρχές να καταβάλουν 4.000.000 δρχ στους προσφεύγοντες. Δικηγόρος των δικαιωθέντων ήταν η κυρία Ιωάννα Κούρτοβικ, με συνεργάτη τον κ. Λάμπρο Μπαλτσιώτη.
Η απόφαση ήταν αναμενόμενη, εφόσον η παραβίαση του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι υπήρξε πρόδηλη. Και δεν θα είχε ίσως ιδιαίτερη σημασία, τώρα που η περίοδος των μεγάλων "μακεδονομαχιών" του '90-'92 έχει περάσει. Εκεί που δεν ήταν επιτρεπτό να δημιουργηθεί ένα σωματείο, έχει συγκροτηθεί ολόκληρο κόμμα, το "Ουράνιο Τόξο", με σημαντική απήχηση στην περιοχή και ιδέες παρόμοιες με εκείνες των ιδρυτών της "Στέγης". Η υπόθεση -δικαίως- θα περνούσε στα ψιλά των εφημερίδων. Ελα, όμως, που μια μερίδα του Τύπου είχε διαφορετική γνώμη! Η "ανθελληνική" απόφαση μετατράπηκε ως διά μαγείας σε ελληνικό θρίαμβο.
"Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ξεκαθαρίζει: Η Μακεδονία είναι ελληνική", πληροφορούμαστε έκπληκτοι από τη "Βραδυνή" (13.7). "Υπέρ της Ελλάδας αποφάνθηκε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο", τονίζει η "Αθηναϊκή". Και ο κατά Μήτσην "Αδέσμευτος Τύπος" ανακαλύπτει "δικαίωση" της χώρας μας. Για ποια δικαίωση μιλούν; Η απόφαση αναφέρει ρητά ότι "ακόμα κι αν υποτεθεί ότι οι ιδρυτές ενός παρόμοιου σωματείου έχουν μια μειονοτική συνείδηση, το ντοκουμέντο της ΟΑΣΕ (29.7.90) και της Χάρτας του Παρισιού (21.11.90), τα οποία έχει υπογράψει η Ελλάδα, τους επιτρέπουν να ιδρύουν σωματεία για την προστασία της πολιτιστικής και πνευματικής τους κληρονομιάς." (παρ. 44).
Η απόφαση κάνει μνεία και της εισήγησης της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: "Ευλόγως τα ελληνικά δικαστήρια έκριναν ότι πραγματικός σκοπός του σωματείου θα ήταν η προβολή της ιδέας ότι στην Ελλάδα υπάρχει μια 'μακεδονική' μειονότητα, της οποίας τα δικαιώματα δεν γίνονται απολύτως σεβαστά. Εντούτοις, η Επιτροπή κρίνει ότι αυτό το γεγονός δεν είναι δυνατόν να δικαιολογήσει τον περιορισμό του δικαιώματος του συνεταιρίζεσθαι. Ακόμα και με δεδομένο ότι οι ιδρυτές του σωματείου δήλωσαν πως έχουν 'μακεδονική' εθνική συνείδηση, τίποτα δεν πιστοποιεί ότι επρόκειτο να καταφύγουν στη βία ή σε αντιδημοκρατικά και αντισυνταγματικά μέσα."
Ο Κώστας Κάρης, στην "Αυγή" (14/7), αποκάλυψε, στηριζόμενος στην παρατηρητικότητα του Ελληνικού Παρατηρίου του Ελσίνκι, ότι για την αντιστροφή της πραγματικότητας ευθύνεται το σχετικό τηλεγράφημα του Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων (11/7), το οποίο για μια ακόμα φορά δίνει μαθήματα προσαρμογής της πραγματικότητας στους ευσεβείς πόθους του έθνους. Το κωμικό της ιστορίας είναι ότι η εφημερίδα που προβάλλει με τη μεγαλύτερη σιγουριά την "ελληνική δικαίωση", η "Βραδυνή" του κ. Τράγκα, είναι εκείνη που την προηγούμενη μέρα είχε ρεπορτάζ για την "ελληνική καταδίκη" από το Δικαστήριο.
 

(Ελευθεροτυπία, 18/7/1998)