ΑΝ ΤΟ ΦΛΕΡΤ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟ ΓΑΜΟ
Το οικονομικό πρόγραμμα ΝΔ-ΛΑΟΣ
Πολύ συζήτηση γίνεται εδώ και λίγους μήνες για
το ενδεχόμενο να πάρει πιο συγκεκριμένες μορφές η άτυπη συνεργασία της
κυβέρνησης με το ΛΑΟΣ. Αλλά τι θα σημαίνει αυτή η σύγκλιση για τον κρίσιμο τομέα
της οικονομικής πολιτικής;
Παρά την πρόσφατη επαναβεβαίωση της παλιάς θέσης του κ. Καραμανλή ότι «δεν
συνεργάζεται με τα άκρα», η προσέγγιση του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη προς το
κυβερνών κόμμα συνεχίζεται αδιατάρακτη. Η αδυναμία της κυβέρνησης, με την οριακή
πλειοψηφία και το τσαλακωμένο πολιτικό προφίλ, αφήνει ελεύθερο το χώρο στον
πεπειραμένο τακτικιστή καναλάρχη. Με υπολογισμένες κινήσεις και εφαρμόζοντας την
τακτική του σκοτσέζικου ντους, ο κ. Καρατζαφέρης διεκδικεί να επιστρέψει από την
πόρτα στην «κοινή πολυκατοικία» της (άκρο-κέντρο)δεξιάς, εκεί δηλαδή από όπου
τον πέταξαν πριν από 9 χρόνια από το παράθυρο. Ακόμα κι ο Αρης Σπηλιωτόπουλος, ο
άνθρωπος δηλαδή που είχε δεχτεί το 2000 τη σφοδρή επίθεση από τον κ. Καρατζαφέρη
(με τα γνωστά περί «Σαλώμης») που οδήγησε στη διαγραφή του, είναι σήμερα έτοιμος
να τον καλοδεχτεί, λέγοντας μεγαλόψυχα ότι «ο ΛΑΟΣ σε πολλά ζητήματα έχει
εκφράσει απόψεις που δεν χαρακτηρίζονται ακραίες». Οσο για την παλιά δήλωση
Καραμανλή περί άκρων, ο υπουργός Παιδείας έδωσε μια περίεργη ερμηνεία: «Η δήλωση
Καραμανλή περί άκρων δεν αποκλείει κανέναν και δεν προεγκρίνει κανέναν» (Mega,
9/3/09).
Κρεοπωλείον «Η πατρίς»
Για να αντιληφθεί κανείς πώς σχεδιάζει αυτή την προσέγγιση, χρήσιμη είναι η
περιγραφή που έκανε ο ίδιος ο κ. Καρατζαφέρης σε μια συνεδρίαση της Βουλής τον
περασμένο μήνα (18/3/09). Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ θυμήθηκε μια παλιά ελληνική ταινία
με «μια ξεπεσμένη αριστοκράτισσα και την κόρη της, που μου φαίνεται ότι ήταν η
Μπέτυ Αρβανίτη, δεν θυμάμαι καλά, οι οποίες δεν είχαν να φάνε και πήγαινε ένας
κρεοπώλης της γειτονιάς, ένας χασάπης και τους έδινε τα κρέατα, τα μπιφτέκια,
τον κιμά κ.λπ. και έτρωγαν και την ‘έβγαζαν’. Αλλά βεβαίως δεν ήθελαν να δείξουν
το χασάπη, ντρεπόντουσαν. Ετσι είναι ξεπεσμένη η Νέα Δημοκρατία. Παίρνει τις
ιδέες μας αλλά δεν θέλει να ξέρει ότι είναι από εμάς».
Ο κατά δήλωσή του «χασάπης» της Δεξιάς έχει βέβαια δίκιο. Σε μια σειρά από
ζητήματα που απασχόλησαν τα δυο τελευταία χρόνια την κυβέρνηση, οι τελικές
αποφάσεις που πάρθηκαν από τα αρμόδια υπουργεία και τον ίδιο τον πρωθυπουργό
φέρνουν τη σφραγίδα του κόμματος του κ. Καρατζαφέρη. Σε ορισμένα μάλιστα απ’
αυτά, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έχει κατορθώσει να δημιουργήσει πραγματικό «ρεύμα»,
παρασύροντας στην πολιτική του επιχειρηματολογία μεγάλα μέσα ενημέρωσης που
υποτίθεται ότι δεν ταυτίζονται με τη Δεξιά (εφημερίδες όπως το Πρώτο Θέμα και
κανάλια όπως το Mega). Από τη διαμάχη για το βιβλίο της ιστορίας μέχρι τις
πρόσφατες κυβερνητικές εξαγγελίες για την ποινικοποίηση της κουκούλας και την
κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, η κυβέρνηση εμφανίζεται να υιοθετεί –και
μάλιστα με μεγάλη καθυστέρηση που της προκαλεί και αντίστοιχο πολιτικό κόστος-
τις προτάσεις του κ. Καρατζαφέρη.
Από τη δική τους πλευρά, ο πρόεδρος κι οι βουλευτές του ΛΑΟΣ δεν διστάζουν να
υπερψηφίζουν τα κρίσιμα νομοσχέδια της κυβέρνησης, ενώ οι παρεμβάσεις τους στη
βουλή κινούνται περισσότερο κατά του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ και πολύ συχνά από τα
δικά τους έδρανα εκφωνούνται οι πιο καθαροί φιλοκυβερνητικοί λόγοι.
Το αποτέλεσμα είναι να έχει ήδη δημιουργηθεί ένας σφικτός πολιτικός
εναγκαλισμός, τον οποίο είναι υποχρεωμένη να αποδέχεται η κυβέρνηση, ακόμα κι
όταν στα λόγια τον απορρίπτει. Η σαφής στροφή της προς μια πολιτική ατζέντα
«νόμου και τάξης» προκύπτει κι ενισχύεται απ’ αυτή την άτυπη συνεργασία, την
οποία ο κ. Καρατζαφέρης ήδη αποκαλεί «συγκυβέρνηση».
Στην πραγματικότητα ο κ. Καρατζαφέρης μ’ αυτή τη συνεργασία έχει πετύχει ό,τι
έλεγε το παλιό σλόγκαν για τα εσώρουχα που είχε ο ίδιος λανσάρει, την εποχή που
ήταν (μόνο) διαφημιστής: «Απ’ έξω εμφάνιση και από μέσα άνεση». Απ’ έξω η
κυβέρνηση εξακολουθεί να εμφανίζεται ως εκφραστής του μεσαίου χώρου, ενώ από
μέσα έχει όλη την άνεση να κυριαρχεί η ακροδεξιά. Οι δυο πιο ορατοί άξονες αυτής
της προσέγγισης είναι ασφαλώς η επιβολή μέτρων σκληρής αστυνόμευσης στο
εσωτερικό κι η υιοθέτηση μιας εθνικιστικής ρητορικής στο εξωτερικό. Αλλά το
πραγματικό πολιτικό ερώτημα που προκύπτει από αυτή τη σύγκλιση είναι ποιές
επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η «συγκυβέρνηση» στη διαχείριση του σπουδαιότερου
ζητήματος αυτής της περιόδου, στην αντιμετώπιση δηλαδή της οικονομικής κρίσης.
Ο πατριωτισμός της τσέπης
Η οικονομική «φιλοσοφία» του ΛΑΟΣ αποτελεί ένα επιπλέον επιχείρημα, το οποίο
χρησιμοποιούν ορισμένοι αναλυτές για να διευκολύνουν τη διαφαινόμενη δεξιά
«συγκυβέρνηση». Αν μπολιαστεί, μας λένε αυτοί οι αναλυτές, η οικονομική πολιτική
της Νέας Δημοκρατίας με τη «σκέψη Καρατζαφέρη», τότε μπορεί να πάρει πιο
«φιλολαϊκές μορφές», εφόσον το ΛΑΟΣ αποτελεί τη σύγχρονη εκδοχή της παλιάς
λαϊκής δεξιάς, η οποία δεν υιοθετεί τη φιλελεύθερη οικονομική λογική της
κυβέρνησης.
Είναι αλήθεια ότι ορισμένες από τις κατά καιρούς εξαγγελίες του κ. Καρατζαφέρη
έχουν σαφή αναφορά σε δόγματα της λαϊκής δεξιάς και συνοδεύονται από προτάσεις
μέτρων «προστασίας των μικρομεσαίων», που έρχονται σε αντίθεση με τη σκληρή
νεοφιλελεύθερη λογική. Αν συνυπολογίσει κανείς την αντιευρωπαϊκή ρητορική του
κόμματος, τότε μπορεί να παρασυρθεί και να θεωρήσει ότι περιμένουν καλύτερες
μέρες τους εργαζόμενους, αν επιτευχθεί τελικά η πολυσυζητημένη συγκατοίκηση.
Όμως ισχύει εντελώς το αντίθετο. Αν μπει κανείς στον κόπο και αφαιρέσει από τις
προτάσεις του κ. Καρατζαφέρη το διαφημιστικό τους περίβλημα, το μόνο που μένει
είναι μια σκληρή νεοφιλελεύθερη λογική.
Ξεχωρίζουμε καταρχήν δύο προτάσεις του ΛΑΟΣ που ήδη έχουν υιοθετηθεί από την
κυβέρνηση, αλλά έχει ενδιαφέρον η συλλογιστική με την οποία τις εισηγήθηκε ο
πρόεδρος του ΛΑΟΣ.
1. Η «νομιμοποίηση» των ημιυπαίθριων
χώρων.
«Σας προτείνουμε ένα φόρο, γλυκύ φόρο, κύριε Πρωθυπουργέ», έλεγε στις 6/2/09 στη
Βουλή ο κ. Καρατζαφέρης. «Ενα εκατομμύριο σπίτια είναι παράνομα. Ολα τα
διαμερίσματα της Ελλάδας είναι παράνομα με τους ημιυπαίθριους χώρους. Ολοι
θέλουν να τα νομιμοποιήσουν. Δεν υπάρχει Ελληνας που δεν θα δώσει ευχάριστα για
να νομιμοποιήσει το σπίτι του, γιατί αυτομάτως ανεβαίνει και η αντικειμενική
αξία του ακινήτου. Να τα γκρεμίσετε ένα εκατομμύριο σπίτια δεν μπορείτε. Αρα,
λοιπόν, πάρτε απ’ αυτό το φόρο». Πρόκειται για το αυστηρά εισπρακτικό μέτρο που
έσπευσε να υιοθετήσει ο κ. Σουφλιάς, με την αστεία επισήμανση ότι «δεν πρόκειται
για νομιμοποίηση, αλλά για τακτοποίηση».
2. Η φοροαπαλλαγή για τα αυτοκίνητα
πολυτελείας.
«Τόσο καιρό που φωνάζαμε εμείς εντός Κοινοβουλίου κι εντός Ευρωκοινοβουλίου να
φέρετε την πλήρη κατάργηση του τέλος ταξινόμησης, δεν το κάνατε», έλεγε και πάλι
στη Βουλή στις 30/3/09, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. «Το πιο ακριβό αυτοκίνητο, η
Porsche η Cayenne, έχει 22.000 ευρώ στις Βρυξέλλες –χθές ήμουν εκεί- όταν είναι
τετραετίας. Εδώ, γιατί έχει 60.000 και 70.000 ευρώ; Για ποιό λόγο το αυτοκίνητο
που στην Ελλάδα έχει 40.000 ευρώ στη Ρουμανία μπορείς να βρεις το ίδιο με 14.000
ευρώ; Είμαστε η μόνη χώρα της Ευρώπης που συμβαίνει αυτό. Αν θέλετε, λοιπόν, να
νομοθετήσετε υπέρ του λαού, νομοθετήστε και πείτε, καταργείται τελείως».
Δώστε Πόρσε στο λαό, λοιπόν. Αλλά οι «δομικές αλλαγές» που εισηγείται ο κ.
Καρατζαφέρης για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι πολύ σοβαρότερες:
1. Η κατάργηση της
φορολογίας των επιχειρήσεων.
«Στις ελάχιστες επενδύσεις που γίνονται, για να μη φύγουν και αυτές και γίνουν
περισσότερες, όσα κέρδη επανεπενδύονται, μηδέν φορολογία. Οταν, λοιπόν, υπάρχει
μία επιχείρηση που επενδύει όσα και αν κερδίζει στο σύνολό τους, δεν
φορολογούνται. Οχι κλάσμα, κύριε Πρωθυπουργέ. Γιατί όταν μπει κλάσμα, αρχίζει ο
έφορος και κάνει το κουμάντο» (12/2/09).
2. Η νομιμοποίηση του μαύρου
χρήματος.
«Ζητείστε να σας πουν πόσα χρήματα έχουν οι Έλληνες στο εξωτερικό. Θα τρομάξετε.
Είμαστε η χώρα με τις μεγαλύτερες καταθέσεις στην Ελβετία. Κάποια απ’ αυτά τα
χρήματα μπορούν να έλθουν πίσω, κύριε Πρωθυπουργέ. Νομιμοποιείστε τα. Πώς;
Πείτε: νομιμοποιώ όλα αυτά τα χρήματα, δεν με ενδιαφέρει πώς τα έβγαλες έξω,
αρκεί να πάρεις ομόλογα του ελληνικού δημοσίου» (12/2/09).
3. Η κατάργηση του πόθεν έσχες.
«Καταργήστε για πέντε χρόνια το πόθεν έσχες, καταργήστε για πέντε χρόνια ό,τι
τεκμήριο υπάρχει. Αυτός που έχει χρήματα στο σεντούκι θα πάει να τα κάνει σπίτι
και αν έχει πολλά, θα τα κάνει βίλα. Θα δουλέψει ο εκσκαφέας, θα δουλέψει ο
οικοδόμος, θα δουλέψει ο μπογιατζής, θα δουλέψει ο σιδεράς, θα δουλέψει αυτός ο
οποίος πουλάει κουζίνες, ψυγεία ή κουρτίνες, όλοι. Θα γυρίσει η αγορά. Βγάλτε τα
μαύρα χρήματα από τα σεντούκια» (12/2/09).
4. Η θεσμοποίηση της παραοικονομίας.
«Οσον αφορά την παραοικονομία, ξέρετε ότι υπάρχει ανάμεσά μας. Εγώ, αν ήμουν στη
θέση σας, θα έκανα λίγο τα στραβά μάτια. Πρόσκαιρα θα έχανα κάποια έσοδα, στο
τέλος όμως θα τα πάρω τα έσοδά μου. Θα τα πάρω από το έργο που θα κάνει, που θα
χτίσει, που θα αγοράσει ένα ακίνητο. Ταυτόχρονα όμως, ενισχύω την απασχόληση!
Αποφεύγω ένα μεγάλο βραχνά. Γιατί εμένα δεν με ενδιαφέρει σε αυτήν τη φάση εκεί
που πηγαίνει η ανεργία, ποια οικονομία μου δίνει μεροκάματα! Εγώ θέλω μεροκάματα
τώρα» (12/2/09).
5. Το ξεπούλημα των δημόσιων
οργανισμών.
Ο κ. Καρατζαφέρης δεν αρκείται στην υποστήριξη των κυβερνητικών χειρισμών για
την πώληση της Ολυμπιακής. Προτείνει –επί τη ευκαιρία- το ξεπούλημα και του ΟΣΕ:
«Εχουμε μια αδερφή γεροντοκόρη πενήντα οκτώ ετών, κακοφτιαγμένη,
στραπατσαρισμένη και έρχεται κάποιος και την παίρνει και μας δίνει και προίκα.
Οχι να δώσουμε εμείς προίκα. Λοιπόν, μην χάσετε την ευκαιρία. Κοιτάξτε τι
καλύτερο μπορείτε να δώσετε. Και κοντά στη γεροντοκόρη αδερφή, μπας και δώσετε
και κανέναν γεροντοκόρο αδερφό, δηλαδή τον ΟΣΕ» (12/2/09).
6. Η θεοποίηση των ιδιωτικών
επιχειρήσεων.
«Ξέρετε, κύριε υπουργέ», παρατηρεί ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ στον κ. Αβραμόπουλο
(18/2/09), «ότι εάν αναθέσετε σ’ έναν ιδιωτικό φορέα όλες τις αξονικές, όλες τις
μαγνητικές, όλα τα εγκεφαλογραφήματα, θα σας έρθει φθηνότερα κατά εν τρίτο απ’
ό,τι κοστίζει σήμερα;»
7. Η δημιουργία «παραδείσου»
επενδυτών.
Το οικονομικό όραμα του κ. Καρατζαφέρη είναι να δημιουργηθεί στην Ελλάδα ένα
επενδυτικό «θαύμα», ανάλογο μ’ εκείνο που προκάλεσε σε χώρες της Ασίας και της
Ανατολικής Ευρώπης τα μικρά μεροκάματα και η απουσία εργατικής προστασίας. Στις
22/1/09 ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ αποκαλύπτει στον αρμόδιο υπουργό ότι «δύο παγκόσμιες
μονάδες, η Mitsubishi και η Hyundai θέλουν καλύτερη πρόσβαση στην Ευρώπη. Το
ξέρετε; Τα λαγωνικά σας το έχουν πιάσει αυτό; Εγώ θα πήγαινα αύριο το πρωί,
κύριε υπουργέ στην Ιαπωνία και θα έλεγα ‘ελάτε στην Ελλάδα και σας δίνω τα
πάντα, ό,τι θέλετε, μέχρι και ασφαλιστική απαλλαγή τα πρώτα πέντε χρόνια. Ελάτε
εδώ’». Με ιδιαίτερη επιμονή επανέφερε στη Βουλή το ίδιο αίτημα για χαριστική
μεταχείριση των δύο συγκεκριμένων πολυεθνικών εταιρειών ο βουλευτής του ΛΑΟΣ και
προσωπικός συνεργάτης του κ. Καρατζαφέρη Κωνσταντίνος Αϊβαλιώτης (28 και
29/1/09).
8. Η καταπάτηση δικαιωμάτων των
εργαζομένων.
Οπως κάθε συνεπής σκληρός νεοφιλελεύθερος, ο κ. Καρατζαφέρης θεωρεί εμπόδιο στην
οικονομική ανάπτυξη τους αγώνες των εργαζομένων και φυσικά τον ίδιο τον
συνδικαλισμό. Δεν διστάζει, μάλιστα, να εκθειάσει από το βήμα της Βουλής το
περιβόητο «άρθρο 4», δηλαδή τον αντεργατικό νόμο του 1983: «Είμαι απολύτως υπέρ
του άρθρου 4 που είχε φέρει [το ΠΑΣΟΚ], που επιτέλους προσδιόριζε πώς γίνεται
μία απεργία. Από τους εργαζόμενους οι μισοί συν ένας. Γιατί τώρα είναι χίλιοι οι
εργαζόμενοι σε ένα τομέα, συνδικαλίζονται οι 100, ταμειακώς εντάξει είναι οι 60
και αποφασίζουν οι 31. Και οι άλλοι δεν θέλουν. Πάμε, λοιπόν, σε μία λογική
επεξεργασία» (23/1/09). Οσο για τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, «όλοι είμαστε
υπέρ της ελευθερίας των διεκδικήσεων, όλοι είμαστε υπέρ των λαϊκών αγώνων. Δεν
είμαστε όμως υπέρ των παρανομιών».
9. Με τραπεζίτη αρχηγό.
Και πώς θα γίνουν όλα αυτά που εισηγείται ο κ. Καρατζαφέρης; Μα είναι πολύ απλό.
Πρέπει να αναλάβει την πρωθυπουργία της Ελλάδας ένας τραπεζίτης!
Απευθυνόμενος με επίκαιρη ερώτηση προς τον πρωθυπουργό σχετικά με την ανάγκη
συναίνεσης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης (20/2/09), ο κ.
Καρατζαφέρης εισηγήθηκε την πρωθυπουργοποίηση του Λουκά Παπαδήμου, υποδιοικητή
της Ευρωπαϊκής Τράπεζας και πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος:
«Αυτό το οποίο προτείνω εγώ και είναι συγκεκριμένο είναι να φωνάξουμε τον
καλύτερο. Ποιός είναι ο καλύτερος σήμερα; Ποιός μπορεί να βγάλει τη χώρα από την
κρίση; Πιστεύω και προτείνω –μπορεί να είναι κάποιος άλλος, μπορεί κάποιος να
προτείνει κάποιον άλλο- τον Λουκά Παπαδήμο. Να τον πάρουμε από υποδιοικητή της
Ευρωπαϊκής Τράπεζας, να τον φέρουμε εδώ, να κάνουμε κυβέρνηση, να βάλετε εσείς
τους Υπουργούς σας, να βάλει το ΠΑΣΟΚ τους Υπουργούς, να βάλουν και οι άλλοι από
έναν και να στηρίξουμε όλοι μαζί μια προσπάθεια να βγούμε από την κρίση».
Δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την έξοδο από
την κρίση ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ από αυτή τη σαφή πρόταση. Την ίδια ώρα που σε
διεθνές επίπεδο θεωρούνται υπεύθυνες για την κρίση οι ακραίοι κερδοσκοπικοί
μηχανισμοί που στήθηκαν από τους τραπεζικούς γίγαντες κι ενώ στην Ελλάδα η
τραπεζική αγορά συνεχίζει να πετυχαίνει υψηλή κερδοφορία σε βάρος των χρηστών
του τραπεζικού συστήματος, ακούγεται εξαιρετικά προκλητική μια τέτοια πρόταση.
Βέβαια είναι και δείγμα του πολιτικού πρωτογονισμού της ακροδεξιάς στην Ελλάδα,
γιατί στην ίδια ομιλία του ο κ. Καρατζαφέρης εξήγησε ότι αν το πρόβλημα της
Ελλάδας δεν ήταν οικονομικό (όπως σήμερα) αλλά εθνικό, τότε καταλληλότερος για
πρωθυπουργός θα ήταν ένας …στρατιωτικός.
Όλα αυτά τα μέτρα που απαριθμεί σε κάθε ευκαιρία ο κ. Καρατζαφέρης δεν τα
εμπνεύστηκε μόνο εν όψει της κρίσης. Αν κάνει κανείς τον κόπο να διαβάσει το
επίσημο πρόγραμμα με το οποίο κατέβηκε το ΛΑΟΣ στις τελευταίες εκλογές, θα
διαπιστώσει ότι περιλαμβάνονται σκληρά αντιεργατικά νεοφιλελεύθερα μέτρα που δεν
θα τολμούσαν να προτείνουν ούτε τα παιδιά του Σικάγου στη Χιλή του Πινοσέτ. Το
πρόγραμμα αυτό προβλέπει ένα «θεσμό συνεργασίας των τάξεων» που θα υποκαταστήσει
το συνδικαλισμό (σ. 15), προτείνει σκανδαλώδη επιδότηση κατά 50% των εφοπλιστών
για πλοία που ναυπηγούνται σε ελληνικά ναυπηγεία (σ. 75), εισηγείται ξεπούλημα
των εταιρειών του δημόσιου τομέα «επειδή δημιουργήθηκαν από την τάση για
κρατισμό του ΠΑΣΟΚ» (σ. 34). Οσο για τον δημόσιο τομέα, το σάκο του μποξ δηλαδή
για κάθε συνεπή νεοφιλελεύθερο, το πρόγραμμα του ΛΑΟΣ προβλέπει προσαρμογή των
αμοιβών του δημόσιου τομέα με αυτές του ιδιωτικού και «εξατομίκευσή» τους.
Δηλαδή, εξάρτησή τους από «την αποτελεσματικότητα, την παραγωγικότητα και την
ακεραιότητα κάθε υπαλλήλου» (σ. 33). Εκεί που οι θέσεις του ΛΑΟΣ ξεπερνούν τη
νεοφιλελεύθερη ουτοπία είναι όταν προτείνουν την... κατάργηση των δασών: «Οι
εκτάσεις που χαρακτηρίζονται σήμερα ως δασικές χωρίς να είναι δρυμοί θα πρέπει
να αποχαρακτηρισθούν και να παραδοθούν για γεωργική, αστική ή περιαστική χρήση»
(σ. 79).
Αλλά και σε όλη τη διαδρομή του κ. Καρατζαφέρη από την περίοδο που απλώς
διεκδικούσε το χώρο μιας (ακροδεξιάς) τάσης στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας,
μέχρι σήμερα που την πιέζει απ’ τα έξω με την αξιοσημείωτη κοινοβουλευτική του
παρουσία, οι οικονομικές του προτάσεις είχαν σαφές πολιτικό πρόσημο. Δεν είναι
ασφαλώς συμπτωματικό το γεγονός ότι ως μόνιμος «ειδικός οικονομικός αναλυτής» σε
κάθε είδους εκπομπή του Τηλεάστυ παρουσιάζεται ο Κωνσταντίνος Θάνος, στέλεχος
της απριλιανής χούντας.
Όλα αυτά τα χρόνια, σε κάθε ευκαιρία, από τις εκπομπές του ο κ. Καρατζαφέρης
επαναφέρει προτάσεις καταστρατήγησης των κεκτημένων δικαιωμάτων των εργαζομένων
και υιοθετεί κάθε λογής πρόταση που θα ενθουσίαζε ακόμα και τον πιο ασύδοτο
εργοδότη. Κατά τη γνώμη του οι ξένοι επενδυτές δεν έρχονται στη χώρα μας «επειδή
έχουμε αλλοπρόσαλλο φορολογικό και εργασιακό καθεστώς», «ένα συντεχνιακό σύστημα
που καπέλωνε ο κομμουνισμός» (Τηλεάστυ, 17/1/05). Και τι πρέπει να γίνει; Να
καταργηθεί ο κατώτατος μισθός! Ετσι θα γίνει ελεύθερη η αγορά, κατά τον κ.
Καρατζαφέρη, γιατί ο εργαζόμενος «δεν θέλει να φάει αστακό, αρκείται στη
φασολάδα».
Παρόμοια επιχειρήματα κατά των εργαζομένων αναπτύσσουν και οι διάφοροι
σχολιαστές των πολιτικών εκπομπών στο κανάλι του. «Οι ναυτικοί αμείβονται
πλουσιοπαρόχως και θα έπρεπε να είναι οι τελευταίοι που διαμαρτύρονται», λέει ο
κ. Κόλμερ (Τηλεάστυ, 28/2/06) και συμφωνεί με τον οικοδεσπότη, σημερινό
ευρωβουλευτή του ΛΑΟΣ, Γεώργιο Γεωργίου ότι θα έπρεπε «να βάλουν μυαλό οι
έλληνες ναυτικοί». Ο κ. Γεωργίου προσθέτει, για όσους δεν κατάλαβαν, ότι πρέπει
«να επιτραπεί η χρήση αλλοδαπών πληρωμάτων, διότι ένας Ελλην ανειδίκευτος
εργαζόμενος κοστίζει όσο 5,3 Αιγύπτιοι».
Η λύση, λοιπόν, για τους αναλυτές του ΛΑΟΣ στην οικονομική κρίση είναι η πλήρης
απελευθέρωση των νόμων της αγοράς, κι όποιον πάρει ο χάρος. Αλλά αυτές ακριβώς
οι απόψεις είναι που κάνουν τόσο δημοφιλή τον κ. Καρατζαφέρη σε σοβαρή μερίδα
του «οικονομικού κόσμου» και, το σημαντικότερο, σε πολλούς από τους πιο
διακεκριμένους τηλεπαρουσιαστές των βραδινών τηλεοπτικών δελτίων.
Το νέο μενού του ΛΑΟΣ
Προϋπόθεση για την επίτευξη της ιδιότυπης συνοίκησης που επιχειρείται στην
πολυκατοικία της δεξιάς είναι να ξεπεραστεί η θεμέλια αρχή της Νέας Δημοκρατίας
ότι δεν υιοθετεί τα ποικίλα ακροδεξιά μορφώματα, παρά μόνο ως δεσποζόμενες
αποφύσεις της. Είναι μια αρχή που ίσχυσε από την περίοδο της μεταπολίτευσης,
όταν ο ιδρυτής του κόμματος Κωνσταντίνος Καραμανλής απέκλεισε από το σχηματισμό
του όχι μόνο όσους είχαν εκτεθεί ως συνεργάτες της δικτατορίας, αλλά ακόμα και
όσους εμφανίζονταν ως νοσταλγοί της παλιάς σκληρής και φιλοβασιλικής ΕΡΕ.
Αποδεκτοί ήσαν μόνον όσοι προσχωρούσαν άνευ όρων στη μεταπολιτευτική πολιτική
πραγματικότητα.
Αυτή η αρχή εξακολουθεί να ισχύει για τον σημερινό πρωθυπουργό, τουλάχιστον στα
χαρτιά. Η λύση, επομένως, που θα άνοιγε το δρόμο σε μια συνεργασία κάποιας
μορφής μεταξύ ΝΔ και ΛΑΟΣ, προϋποθέτει την απαλλαγή του κόμματος Καρατζαφέρη από
τα εξόφθαλμα τουλάχιστον ακροδεξιά χαρακτηριστικά του. Κάτι τέτοιο είναι αλήθεια
ότι επιχειρήθηκε από τον κ. Καρατζαφέρη μετά την εκλογική του επιτυχία στις
νομαρχιακές εκλογές της Αθήνας το φθινόπωρο του 2002. Ηταν τότε που είχε
ξιφουλκήσει εναντίον του σημερινού του άτυπου υπαρχηγού Μάκη Βορίδη,
επιχειρώντας να θεωρηθεί μόνον εκείνος ακροδεξιός: «Αν θέλουν να βρουν Ακροδεξιά
ας ψάξουν στο 0,8% του κ. Βορίδη. Αυτός είναι στην ομάδα του κ. Λεπέν. Εγώ ανήκω
στην ευρωπαϊκή Δεξιά..» (Τύπος της Κυριακής, 27/10/02).
Ομως σήμερα ο κ. Καρατζαφέρης έχει επανέλθει στην ανοιχτή ακροδεξιά ρητορική.
Δεν διστάζει να υπογράφει ο ίδιος ανατριχιαστικά αντισημιτικά κείμενα (όπως το
γνωστό «ο Εβραίος μυρίζει αίμα»), προβάλει ως στενούς συνεργάτες του ανθρώπους
που διακηρύσσουν την πίστη τους στον «εθνικοκοινωνισμό» (δηλαδή τον
εθνικοσοσιαλισμό), ενώ η ομάδα στελεχών που ηγεμονεύει στο κόμμα προέρχεται από
αυτό το (ακροδεξιό κατά Καρατζαφέρη) Ελληνικό Μέτωπο του κ. Βορίδη κι ορισμένους
άλλους που θεωρούν μέντορά τους τον ναζιστή Κώστα Πλεύρη.
Ταυτόχρονα όμως συνεχίζεται η προσπάθεια του κ. Καρατζαφέρη να αποσείσει με κάθε
τρόπο το χαρακτηρισμό «ακροδεξιός». Εκτός από τη γνωστή αγωγή κατά του Λάκη
Λαζόπουλου (βλ. σχετ. Ιός, «Το μουστάκι του προέδρου», 15/2/09), ο πρόεδρος του
ΛΑΟΣ έχει δώσει εντολή στα στελέχη του να αποκρούουν με κάθε τρόπο το
χαρακτηρισμό. Είναι χαρακτηριστική η μάχη που έδωσαν οι βουλευτές Ροντούλης και
Βελόπουλος στη Βουλή (20/2/09 και 11/3/09), όταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ
Χριστοφιλοπούλου και Στρατάκης ξεστόμισαν την απαγορευμένη λέξη «ακροδεξιά».
Από την άλλη μεριά, αυτή η συνεχής άρνηση της ακροδεξιάς ταυτότητας προκαλεί
σύγχυση στους παλιούς οπαδούς του κ. Καρατζαφέρη. Γνωρίζοντας το πρόβλημα,
εκείνος επιχειρεί κάθε τόσο να τους μεταφέρει το μήνυμα ότι κατά βάθος δεν έχει
αλλάξει τίποτα. Τους εξηγεί ότι ακολουθεί την τακτική του «Δούρειου Ιππου»,
σύμφωνα με την οποία πρέπει να λέει καμουφλαρισμένα τα ίδια πράγματα για να
ξεγελάει τους αφελείς (βλ. σχετ. Ιός, «Ο φαιός δούρειος ίππος», 25/3/06).
Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος με τον οποίο, την επαύριο των δημοτικών εκλογών
του 2006, επιχείρησε ο κ. Καρατζαφέρης να καθησυχάσει τους τηλε-οπαδούς του που
αισθάνονταν ότι είχε αλλάξει πορεία: «Πετύχαμε τον στρατηγικό μας στόχο που ήταν
ένας και ξεκάθαρος. Στις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις αυτό που
αντιμετωπίσαμε κάθε στιγμή που προσπαθούσαμε να διατυπώσουμε τον δικό μας
αιρετικό και για άλλους εξαιρετικό λόγο, σκοντάφταμε πάνω στην άρνηση του
συστήματος, στην λοιδορία, στις ακρότητες στις αγριάδες και σε όλα αυτά που
συνόδευαν. Ενθυμείστε ότι είχαμε φτάσει σε ένα απώτατο σημείο για τη λειτουργία
της δημοκρατίας σε αυτήν την χώρα, όπου μας κατηγορούσαν για ναζιστές και
κρεματόρια. Κάναμε αυτήν την προσπάθεια με την αλυσίδα του κατάδικου.
Κατορθώσαμε λοιπόν μέσα από μια στρατηγική, στρατηγική πράγματι ιδιαίτερα
αποδοτική, που χτίσαμε με τους συνεργάτες μου στο ΛΑΟΣ, να πάμε σε αυτές τις
εκλογές χωρίς καμιά άμεση ή έμμεση αναφορά για αυτά τα θέματα που κυριαρχούσαν
στις προηγούμενες εκλογές. Μια στρατηγική που βασίστηκε σε έναν λόγο
στρογγυλοποιημένο επί των ιδίων αρχών που δεν ξεφύγαμε επ’ ουδενί. Αλλά ο λόγος
μας ήταν πιο εύγευστος και πιο εύπεπτος. Δεν αλλάξαμε αυτά που σερβίρουμε!
Αλλάξαμε τον τρόπο που τα σερβίρουμε!» (16/10/06).
Το ακροδεξιό «μενού» του κ. Καρατζαφέρη παραμένει λοιπόν αναλλοίωτο. Αλλάζει
μόνο το σερβίτσιο και ...τα γκαρσόνια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ
Χρήστου Χαρίτου
«Ριζοσπαστική Δεξιά»
(εκδ. Πελασγός, Αθήνα 2008)
Πολιτικό μανιφέστο του πολιτευτή του ΛΑΟΣ (που έχασε την έδρα από τον Βαϊτση
Αποστολάτο). Το μικρό βιβλιαράκι έγινε αφορμή για εκδηλώσεις σ’ όλη την Ελλάδα
και κλήθηκαν να το παρουσιάσουν από τον παλιό συνεργάτη του Πλεύρη-πατρός στη
Θεσσαλονίκη Δημήτρη Καψάλα και τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, ως τον Χρήστο Ράπτη του
«Πρώτου Θέματος» και τον Νίκο Καραχάλιο, μέχρι πρότινος γραμματέα πολιτικού
σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας. Ο συγγραφέας, που ανήκει στην ομάδα Βορίδη, αν
και θεωρεί τον «καραμανλισμό» ως άλλη μια εκδοχή της αριστεράς (σ. 24),
υποστηρίζει θερμά τη συνεργασία ΛΑΟΣ-ΝΔ. Με μόνη προϋπόθεση «οι τομείς που έχουν
ιδιαίτερη βαρύτητα για εμάς να στελεχωθούν από βουλευτές του ΛΑΟΣ ή από άτομα
αμοιβαίας αποδοχής» (σ. 97). Από την κυβέρνηση συνεργασίας ο συγγραφέας
αποκλείει την Κατερίνα Παπακώστα και τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη.
Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου
«Vive la GRECE»
(Φοιτητική εργασία, Μάρτιος 2009)
Ο Λαϊκός Ορθόδοξος Συναγερμός ως «κόμβος» της ελληνικής ακροδεξιάς. Η εδραίωση
και οι αντιφάσεις του νέου κομματικού μηχανισμού.
Στάθη Τσιρά
«Η εκλογική συμπεριφορά του ΛΑΟΣ»
(αδημοσίευτη εργασία, Απρίλιος 2008)
Τα εκλογικά αποτελέσματα του ΛΑΟΣ σε σύγκριση με τα αντίστοιχα της Νέας
Δημοκρατίας και η πολιτική συμπεριφορά του κ. Καρατζαφέρη ως συνοίκου της κοινής
πολυκατοικίας της δεξιάς.
ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙΤΕ
http://www.alpha1.gr
Ο ιστότοπος της κομματικής εφημερίδας του ΛΑΟΣ περιλαμβάνει τις βασικές
οικονομικές εξαγγελίες του κ. Καρατζαφέρη.
Ελευθεροτυπία, 26/4/2009