ΥΠΟΘΕΣΗ ΛΑΡΙ ΓΟΥΕΪΝ ΧΑΡΙΣ


Ο άνθρακας του πατριώτη

1.   2.   

Ο πολυλογάς τρομοκράτης

Η Τζέσικα Στερν είναι μια από τις επιφανέστερες αναλύτριες του φαινομένου της τρομοκρατίας στις ΗΠΑ. Διδάσκει σήμερα στο Χάρβαρντ, αλλά τα τελευταία δέκα χρόνια υπηρέτησε κατά σειρά στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας ως διευθύντρια του τομέα ρωσικών, ουκρανικών και ευρασιατικών υποθέσεων, στο Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων και στο υπουργείο Υγείας. Η ιστορία της ζωής της έγινε σενάριο στην ταινία Ειρηνοποιός (Peacemaker) με πρωταγωνιστή τον Τζορτζ Κλούνεϊ. Στο ρόλο της Στερν εμφανιζόταν η Νικόλ Κίντμαν.

Η Τζέσικα Στερν δέχτηκε να απαντήσει με λίγα λόγια στα ερωτήματα του "Ιού". Και πρώτα πρώτα αν μπορεί να γίνει σύγκριση των σημερινών επιθέσεων με τις απειλές χρήσης άνθρακα το 1998. 

"Εκείνες οι περιπτώσεις ήταν κυρίως φάρσες. Ορισμένες όμως από τις σημερινές επιθέσεις είναι πραγματικές".

- Για ποιο λόγο τα μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ αποφεύγουν να συγκρίνουν τις σημερινές επιθέσεις με τα επεισόδια του 1998, τα οποία προέρχονταν από εγχώριες ομάδες ή άτομα;

"Τώρα πλέον τα μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ άρχισαν να αναρωτιούνται μήπως αυτές οι επιθέσεις προέρχονται από ομάδες Αμερικανών".

- Ποια είναι η προσωπική σας γνώμη; Είναι αυτή η πιθανότερη εκδοχή;

"Είναι πολύ νωρίς να το πούμε, αλλά οπωσδήποτε οι εγχώριες ομάδες δεν μπορούν να αποκλειστούν". 

Ειδικά, όμως, για τον Λάρι Γουέιν Χάρις, η Τζέσικα Στερν έχει πολλά να πει. Εχει συγγράψει ειδική μονογραφία για την περίπτωσή του και του έχει πάρει πολύωρη συνέντευξη. Το τελικό της συμπέρασμα είναι ότι "η προσωπικότητα του Χάρις ταιριάζει με το προφίλ ενός τρομοκράτη που χρησιμοποιεί χημικά και βιολογικά όπλα. Εμφανίζει τυπικά συμπτώματα πολιτικής παράνοιας. Εχει μεγάλη ιδέα για τις ικανότητές του και την προσωπική του αξία, υποστηρίζοντας ότι είναι σε θέση να διαπερνά τοίχους. Ισχυρίζεται ότι έχει αποδείξει την ύπαρξη του Θεού σε επιστημονικά πειράματα, κάτι που θα άξιζε το βραβείο Νόμπελ αν όχι την ανακήρυξή του σε άγιο. Την ίδια στιγμή ο Χάρις αισθάνεται ότι έχει πέσει θύμα της δράσης του και ότι κινδυνεύει να δολοφονηθεί από άγνωστα άτομα, αλλά τον προστατεύουν οι 'φίλοι' του στη CIA και το FBI. Πιστεύει ότι επίκειται ο Αρμαγεδδών, κάτι που πιστεύουν και άλλοι που διέπραξαν ανάλογες επιθέσεις (Σόκο Ασαχάρα, Τζέιμς Ελισον)".

Οσο για την κοινωνική συμπεριφορά του Χάρις, η Τζέσικα Στερν παρατηρεί ότι αποκλίνει από τη συνήθη συμπεριφορά των ατόμων που έχουν φέρει σε πέρας επιθέσεις με βιολογικά όπλα: "Δεν ζει ταμπουρωμένος σε ένα περιβάλλον γεμάτο όπλα, ούτε είναι απομονωμένος από την κοινωνία. Δεν είναι μυστικοπαθής. Βρίσκεται στον αντίποδα του Alphabet bomber, ο οποίος έπαψε μια και καλή να μιλάει. Ο Χάρις, αντίθετα, μιλάει πάρα πολύ. Υπήρξε τόσο πολύ ομιλητικός κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας, ώστε οι αξιωματικοί που τον συνέλαβαν δυσκολεύτηκαν να του διαβάσουν τα δικαιώματά του. Συνεχώς τους διέκοπτε. (Μ' αυτή την έννοια) ο Χάρις δεν είναι ένας τυπικός τρομοκράτης. Δεν έχει σκοτώσει κανέναν και κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε άμεσο σχέδιο να διαπράξει κάποιο φόνο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνος. Καταρχάς έκανε δηλώσεις οι οποίες ερμηνεύτηκαν ως απειλητικές. Οι κάτοικοι του Λας Βέγκας θορυβήθηκαν όταν άκουσαν ότι ο Χάρις ισχυρίστηκε ότι διαθέτει άνθρακα έτοιμο για στρατιωτική χρήση και ότι παλιότερα είχε απειλήσει να επιτεθεί στη Νέα Υόρκη με πανώλη. Ακόμα και η απλή απειλή ότι θα γίνει βιολογική επίθεση σε μια πόλη μπορεί να προκαλέσει θύματα, ακόμα και νεκρούς από τον μαζικό πανικό".

Πιο ενδιαφέρουσα -υπό το πρίσμα των πρόσφατων επιθέσεων- είναι η δεύτερη παρατήρηση της Στερν: "Ο άλλος λόγος που κάνει επικίνδυνο τον Χάρις είναι ότι διαδίδει ιδέες, τις οποίες θα μπορούσαν να ενστερνιστούν άλλοι ακροδεξιοί ακτιβιστές, οι οποίοι διαθέτουν λιγότερη θεατρικότητα, περισσότερο μίσος και μεγαλύτερη συνωμοτικότητα. Ο Χάρις είναι ένας από τους συνήθεις καλεσμένους στις γιορτές των ακροδεξιών ομάδων και στα κανάλια του βίαιου κινήματος κατά των εκτρώσεων. Ισως, λοιπόν, να έχει βάλει ιδέες σε πεπεισμένους τρομοκράτες, οι οποίοι θα είχαν περιοριστεί σε λιγότερο θανατηφόρα όπλα και ίσως να έπεισε κάποιους ερασιτέχνες να επιχειρήσουν επιθέσεις παρόμοιες μ' αυτές που ο ίδιος περιγράφει".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Jessica Stern "The prospect of domestic bioterrorism" ("Emerging Infectious Diseases", vol. 5, No 4, Ιούλιος-Αύγουστος 1999). Ανάλυση της ειδικευμένης ερευνήτριας για τα χαρακτηριστικά της εγχώριας "βιο-τρομοκρατίας" στις ΗΠΑ. Ειδική αναφορά στο κύμα επιθέσεων και απειλών που εκδηλώθηκε το 1998.

Jessica Stern "Larry Wayne Harris: The talkative terrorist" (στο συλλογικό "Toxic terror", Cambridge, MIT Press 2000). Μονογραφία για την περίπτωση του Λάρι Γουέιν Χάρις, στηριγμένη σε όλο το υλικό των διωκτικών και δικαστικών αρχών και σε προσωπικές συνεντεύξεις με τον αμφιλεγόμενο Χάρις.

Ron Purver "Chemical and biological terrorism: the threat according to the open literature" (Canadian Security Intelligence Service, 1995). Μελέτη των Καναδικών αρχών ασφαλείας για τη βιολογική απειλή. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η καταγραφή των αντιφάσεων στις αναλύσεις των ειδικών και τα αλληλοσυγκρουόμενα στοιχεία που προβάλλουν οι "υπηρεσίες".

Larry Wayne Harris "Bacteriological warfare. A major threat to North America" (http://www.greenapple.com/~ricfinke/civil.htm). Το εγχειρίδιο του Χάρις για την πολιτική προστασία σε περίπτωση βακτηριολογικού πολέμου. Περιλαμβάνει αυτοβιογραφικά στοιχεία και φυσικά την εκδοχή του συγγραφέα για τη σχέση του με τα βιολογικά όπλα και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ. Οι λεπτομέρειες παραγωγής βιολογικών όπλων που περιγράφονται θεωρήθηκαν από ορισμένους ως οδηγίες προς επίδοξους τρομοκράτες. 


ΔΕΙΤΕ

Tom Mangold, Jim Gilmore "Plague War" (Fronline, 1998). Τηλεοπτική έρευνα με θέμα την απειλή βιολογικών όπλων. Περιγράφεται μεταξύ άλλων και η υπόθεση Χάρις και περιλαμβάνεται δική του συνέντευξη. Το κείμενο της  εκπομπής βρίσκεται στον δικτυακό τόπο του καναλιού PBS: http://www.pbs.org/wgbh/pages/frontline/shows/plague/etc/script.html

(Ελευθεροτυπία, 18/11/2001)